انگشت ها گاهی در معرض آسیب هایی مانند ضرب دیدگی، کشیدگی تاندون و شکستگی های کوچک استخوانی هستند. به عنوان مثال باز شدن ناگهانی انگشت خم شده، می تواند باعث کشیدگی تاندون شود. فشار بیش از حد و یا فشار های ضعیف اما مکرر وارد به انگشت ها می تواند باعث ایجاد التهاب، تورم و درد در تاندون ها شود. یکی از موثرترین روش‌های درمانی که متخصصین برای این دسته از بیماران توصیه می‌کنند آتل انگشت است. امروزه تجهیزات پزشکی کاملتری داریم و آتل های انگشتی برای انگشتان پا و دست تولید شده و قابل استفاده است. البته میزان ایجاد محدودیت در حرکت اندام توسط گچ بیشتر از آتل می‌باشد اما گچ بیشتر در موارد شکستگی استخوان مورد استفاده قرار می‌گیرد.
وسیله ای درمانی است که از فوم فشرده تشکیل شده و با بی حرکت نگه داشتن کامل انگشت دست درد ناشی از التهاب تاندون ها را کاهش می دهد. گاهی نیز به جوش خوردن سریع شکستگی های کوچک کمک می کند. آتل انگشتی از انگشت حمایت می کند و موجب کاهش درد می شود. در انواع آلومینیومی، نئوپرن، پلاستیکی و فوم فشرده موجود و در دو سایز کوچک و بزرگ عرضه می شود که سایز کوچک آن مناسب انگشت کودکان و نوجوانان، انگشت کوچک، شست و بند آخر انگشت بزرگسالان است؛ سایز بزرگ آن نیز مناسب 3 انگشت وسطی بالغین و بزرگسالان می باشد.
یک آتل انگشت خوب باید بتواند انگشت را در محل مناسب، کاملا ثابت نگه دارد، قابلیت فرم پذیری مطلوبی داشته و قابل برش با قیچی باشد. نرم، راحت و ضد حساسیت باشد. قابلیت رادیو گرافی داشته باشد. بهتر است بدون نیاز به چسب نگه دارنده باشد تا استفاده از آن را راحت تر کند. و مهم ترین ویژگی باید تناسب داشتن فرم آن با آناتومی انگشتان دست باشد. توجه کنید استفاده از آتل جهت بی حرکت نگه داشتن اندام مورد نظر برای مدت طولانی باعث ایجاد درد مزمن، خشکی مفصل، آتروفی عضلانی و ایجاد عارضه‌های دیگر (مانند سندرُم درد منطقه ای پیچیده) می‌شود.
1. آتل را روی انگشت مد نظر و در جای مناسب قرار دهید.
2. نوارهای چسبی یا تسمه ها را دور انگشتان سفت نمایید. (دقت داشته باشید تسمه ها باید طوری بسته شوند که روی مفصل قرار نگیرند)
3. مقادیر اضافی را با قیچی کوتاه کنید.
تذکر! اگر آتل شما از نوع آماده باشد رعایت موارد زیر ضروری است:
- وسیله باید متناسب با اندازۀ انگشت و با نظر پزشک معالج انتخاب شود.
- در مرحله دوم تنظیم زاویه و مقدار فشار قسمت های نگه دارنده باید تحت نظر پزشک معالج صورت گیرد.
بسته به نوع آتل انگشتی، هدف استفاده از آن نیز متفاوت است. اما به طور کلی از این محصول برای کنترل، هدایت، محدود یا بی حرکت کردن انگشت و اندام اطراف آن استفاده می شود. موارد مصرف آن گسترده است اما عموما بعد از عمل جراحی انگشت، کاهش درد ناشی از التهاب، ضرب دیدگی یا شکستگی انگشت، کشیدگی تاندون و اصلاح دفرمیتی انگشتان استفاده می شود.