گاهی ممکن است به دلیل بلند کردن جسمی سنگین، پیچاندن پر قدرت اجسام و لباس، استفاده مداوم و طولانی مدت از کامپیوتر، بودن در معرض اثرات ویبره ها و لرزش های مداوم بر روی دست (مثل کار با بیل مکانیکی) و گاهی هنگام فعالیت های ورزشی دچار کشیدگی یا ضرب دیدگی در ناحیه آرنج شویم. این امر موجب ایجاد درد در خارج از ساعد و آرنج می شود. بیشتر ورزش هایی که باعث ایجاد چنین دردی می شوند عبارتند از: اسکواش، بدمینتون، بیسبال، تنیس و گلف. بنابراین این افراد باید آرنج بند مناسب خود را تهیه کنند.
یکی از تجهیزات پزشکی است که محافظت کننده و فیکس کننده مچ دست برای کاهش دردهای ناشی از صدمات، مانند صدمات ورزشی می باشد. همچنین گاهی تسکین دهندۀ دردهای مفصلی ناشی از سایش استخوان ها، روماتیسم و آرتروز است. هدف استفاده از این وسیله، ایجاد محدودیت در دامنه حرکتی مچ در موارد حاد شکستگی است. در دو نوع الاستیک (پارچه ای کشی) و آتل دار موجود است.
کاربردهای مُچ بند طبی
مچ بند طبی برای این منظور استفاده می‌شود تا مچ را در طول فرایند درمان در حالتی معین ثابت نگه دارد. اما افرادی که بیماری خاصی در ناحیه مُچ ندارند اما کار های دستی زیادی انجام می‌دهند برای کاهش درد از مچ بند های طبی مختلفی استفاده می‌کنند.
مفصل مچ را ساپورت و باعث ایجاد محدودیت نسبی در حرکت دست می گردد. ثابت ماندن مچ دست و گرم شدن آن، سبب افزایش متابولیسم و گردش خون در این قسمت می شود که به کاهش درد کمک می کند.
مُچ بند های پارچه ای معمولا از جنس نئوپرن تایوانی هستند و برخی مچ بند های آتل دار از جنس اسفنج فشرده اند.
موارد استفاده:
1.مراقبت از مچ دست پس از شکستگی یا پیچ خوردن
2.درمان صدمه‌های کشیدگی مکرر یا rsi
3.درمان تونل سندرم کارپ
4.نیمه دررفتگی
5.آرتروز مچ دست
به نام ها و برند های آشنا تکیه کنید تا با کیفیت نامناسب مواجه نشوید. کیفیت نامناسب یا طراحی غیر استاندارد می تواند فرم مچ دست شما را تغییر دهد و باعث بروز مشکلات شود. بنابراین محصول باید مورد تایید پزشک باشد. جنس مچ بند نباید از مواد حساسیت زا باشد. دقت داشته باشید نوع مچ بند را متناسب با عارضه خود انتخاب نمایید.